Afgelopen nacht was onze eerste nacht in het hoog gebergte van Zwitserland , deze nacht had het goed geonweerd en geregend. Gelukkig hebben wij een prima tent en een heerlijk warme slaapzak ondanks dat de nacht temperaturen op deze hoogtes nog vrij laag liggen. Bij het begin van de ochtend hoorde we al aardig wat vogels , de Kleine Barmsijzen , Notenkrakers en Matkopjes waren al vroeg bezig. Met het open ritsen van de tent was het eerste gezicht naar buiten fantastisch. De zon moest nog over de bergen heen komen maar de frisse berg lucht en de ver gezichten waren al ver uit geweldig. Na een heerlijk ontbijtje met koffie en thee maakte we ons klaar om naar een locatie te gaan waar een hele bijzondere vogel soort zich op houd. Het zou niet zo maar een wandel tocht worden we moesten er wel iets voor doen. Met zijn drietjes begonnen we de wandeltocht bij de parkeerplaats van de vallei. Overal waar je keek zag je tientallen tot honderden vlinders in de naast gelegen weidestukjes , het was echt bizar. De ene na de andere soort zagen we vliegen of zitten. Hier en daar namen we wat plaatjes , maar onze doelsoort was het belangrijkste. De temperatuur was in middels ook al fors gestegen wat onze beklimming ook bemoeilijkte. Maar vast houdend aan onze doelsoort begonnen we de klim naar boven langs een geiten pad vol met puin en gravel. Nog geen honderd meter verder zagen we in de verte een Steenarend vliegen en hoorde hier en daar wat Kleine Barmsijzen.
Na hoger en hoger geklommen te zijn begon onze vermoeidheid toe te slaan, het is warm , op hoogte en een rugzak met eten/drinken en fotospullen plus een hond , was het echt afzien. Maar onze doelsoort kwam steeds dichter bij. We stopte om de zoveel meter om op adem te komen en geen hoogte ziek te worden veel drinken was echt noodzaak, gelukkig waren we hier op voor bereid. Nu rond de 2400 meter aangekomen moesten we nog een opstakel over een weg geslagen rotsformatie waar we via grote stenen moesten klimmen om aan de andere zijde te komen. Het was lastig maar ook met de hond hebben we het gehaald. Onze doelsoort was in zicht , deze geweldige soort leeft in het hoog gebergte en is zeer moeilijk te vinden mits je weet waar te zoeken of zelfs te luisteren. De soort van deze klim is de gave Rotskruiper, deze broed in dit stuk al jaren. Van afstand hoorde we hem al en niet veel later zagen we er een vliegen. We stonden onder de Blauwe Madonna waar deze soort een nestlocatie heeft, en ja hoor daar zagen we er twee af en aan vliegen met voedsel naar een rotsspleet waar het nest zich bevond. Wat een gave vogels zijn dit, we genoten volop ondanks dat we erg vermoed waren van onze klim. Helaas was het zo warm dat mooie heldere foto's er niet in zaten, maar het geluid en het beeld dat vergeten we nooit meer.
Na een uurtje hier gezeten te hebben in de volle zon , besloten de afdaling in te zetten naar de vallei. Ook dit zou nog behoorlijk zwaar zijn , deze dag is echt een beproeving hoe wij lichamelijk en geestelijk zijn. De klim op zich is te doen maar de warmte deze dag is echt bizar voor hier.
Gelukkig met goed voor bereiding voor ons maar ook voor de hond kunnen we dit aan. Zo als normaal gaat naar beneden sneller dan naar boven en we waren binnen een 40 minuten beneden.
Eenmaal beneden voelde we onze voeten wel maar de verleiding voor de vlinders was groot en konden hier nog wat plaatjes maken van diverse soorten zoals Roet erebia, Zuidelijke Aardbeivlinder, Rotsvlinder, Berg geaderd witje en wat Blauwtjes. Dit alles was onze berg wandeling wel te einde gekomen en verlangde we naar een heerlijk koud biertje en een stoel. Wat een gave dag was dit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten