GROTE KRUISBEKKEN BIJ HEIDESTEIN

Even voor 6 s'morgens gaat de wekker om ons klaar te maken voor een dagje te gaan wandelen in Zeist Heidestein met als doelstelling het fotograferen van de Grote Kruisbekken die daar na vele berichten zeer dicht bij te fotograferen zijn.  Het voorspelde weer zag er goed uit alleen de gevoels tempratuur zou min 9 zijn door de nog steeds harde en koude wind uit het oosten.  De Grote Kruisbekken hadden we eerder al eens mooi gezien en gefotografeerd maar om zulke gave vogels van dicht bij te fotograferen was het wel de moeite waard. In combinatie met een wandeling in het  schitterende gebied was dit een mooi uitstapje. Een maal daar aangekomen werden we al verwelkomd door diverse Glanskopjes die heerlijk zaten te roepen. De heerlijke geur van het bos en het gefluit van de vogels begon onze wandeling al goed. Na al wat tientallen meters gemaakt te hebben hoorden we veel Sijsjes en wat Boomklevers. Maar ineens hoorde we het geluid van een Zwarte Specht en keken om ons heen. Door de boomtoppen kwamen twee gave Zwarte Spechten aangevlogen die op een boom lande en rond de stam kropen . Wat en geweldig gezicht , niet een maar twee dat is echt een geluk. Na een showtje gegeven te hebben vlogen ze weg achter elkaar met in hun spoor nog een derde Zwarte Specht. Wat een moment , drie baltsende Zwarte Spechten . Gelukkig kon ik nog snel een plaatje maken van een van de drie terwijl die nog tegen een boom aan zat.

Zwarte Specht.

Na dit gave moment hebben we onze weg vervolgt richting het open heide veld. Na een paar minuten kwamen we op de locatie aan waar de Grote Kruisbekken worden gezien. we waren niet de enige die belangstelling hadden voor deze vogels. We hadden dit al in geplant dat we niet de enige daar zouden zijn en namen tussen de andere aanwezige plaats. De Grote Kruisbekken waren al even uitbeeld maar kwamen om de zoveel tijd terug naar het plekje waar ze water drinken. Na een half uurtje gewacht te hebben kwamen ze er aan , een mooi groepje van 7 nam plaats in een paar berkjes . Na een paar minuten gingen de eerste naar beneden om te drinken , eerst wat verder weg maar in eens zaten ze vlak voor ons. Echt gaaf zo dicht bij, ze stoorde zich totaal niet aan ons en namen het ervan om te drinken. Een paar koppeltjes en een singel jong mannetje .

Man en vrouw Grote Kruisbek.

Grote Kruisbek man.

Grote Kruisbek vrouw.
Vrijwel om het half uur kwamen ze wat drinken en vervolgens vlogen ze weer weg. Echt geweldig om te zien hoe hun gedrag is, een mannetje zat gewoon te zingen en te roepen. Het schijnt dat sommige Grote Kruisbekken al gepaard te hebben en met nest materiaal bezig te zijn. Heel bijzonder dat ze dit hier doen, want ze broeden in het hoge noorden en oosten van Scandinavie. Denk zelf niet dat ze hier gaan broeden maar het zou zo maar kunnen want vogels bepalen zelf waar en hoe en niet wij.

Jong mannetje met een vrouwtje.

Man en vrouw drinkend bij het water.

vrouwtje Grote Kruisbek.

Mannetje Grote Kruisbek.

Mannetje Grote Kruisbek.

Vrouwtje Grote Kruisbek.
Na diverse malen de groepjes gezien en gefotografeerd te hebben besloten we verder te gaan, door de extreme kou waren opnieuw tot het bot koud. Tijdens het lopen zagen we nog twee Raven aan de rand van het bos. Met een lekker plekje opgezocht te hebben in het bos namen we een bammetje en een lekker bakje thee en koffie om eventjes op te warmen. Dit was tevens ook de plek waar we de Zwarte Spechten heen zagen vliegen tijdens onze moment. Helaas zagen we ze niet meer terug en na het opwarmen liepen we terug naar de auto om richting huis te rijden.  Bij de auto zagen we dat er ook een melding was gemaakt van de dag eerder gevonden zeldzame Witkopgors bij het Havenhoofd te Goeree. De vogel was weer terug gevonden. Onderweg besloten we door te rijden naar het Havenhoofd om de vogel op te zoeken. Daar aangekomen hadden sommige mensen waaronder Kees de vogel in beeld. Met een blik in zijn telescoop konden we de vogel goed en mooi zien. Helaas zat de Witkopgors te ver weg op de akker. Met een kijkje via de dijk konden we de vogel ook niet zien en besloten we maar naar huis te gaan. Het was een heerlijke koude succes volle winterdag, gave soorten en veel foto's kunnen maken. Wat een top dagje.

BUFFELKOPEEND EN ROSSE STEKELSTAARTEN

Even een ochtendje samen op pad met als doel de Buffelkopeend bij Barendrecht en het gebiedje de nieuwe droogmaking bij Berkel en Rodenrijs voor de Rosse Stekelstaarten en de Buidelmees. Als eerste zijn we naar Barendrecht gereden waar al ruim 14 jaar een gave eenden soort zit genaamd Buffelkopeennd. Deze Noord Amerikaanse eend is hier ooit beland en is ieder jaar in de winterperiode te zien in de Gaatkensplas . Het kleine eendje is echt schitterend om te zien. De laatste tijd zwemmend en duikt die veel in de woonwijk en is van dicht bij te bewonderen. Dit bracht ons hier heen om dit maal er mooie foto's van te maken. Het weer en zonnetje zat ook mee en het beloofde veel goeds. Gewapend met een zakje brood kwamen we daar aan en zagen hem redelijk ver weg zwemmen. Na wat brood gestrooid te hebben hadden we de aandacht van de overige eenden en meeuwen die daar al rond hingen. Na een paar minuten kwam hij ook richting onze kant op zwemmen. Zelf eet hij geen brood maar gewoon voedsel wat te vinden is op de bodem. Nadat wij zijn aandacht hadden getrokken zwom hij heerlijk dicht bij en konden wij e gave foto's van nemen. Lekker met het zonnetje erbij die de kleuren op zijn kopje extra mooi weer gaven. Wat een gaaf beestje , met de diverse achtergrond kleuren van de huizen gaf het soms een mooie setting.

Buffelkopeend man.

Buffelkopeend man.

Na dit gave eendje te hebben bewonderd en mooi gefotografeerd te hebben zijn we richting onze volgende doel gegaan bij Berkel en Rodenrijs.  Het was extreem koud weer maar gelukkig was het winter zonnetje aanwezig, de harde oosten wind maakte het een gevoels tempratuur van ruim -8.  Inmiddels bij Berkel aangekomen gingen we opzoek naar onze volgende soort de Buidelmees die hier afgelopen tijd word gezien. We wisten dat het geen gemakkelijke soort zou worden vanwege dat hij vaak niet te vinden was. Na geruime tijd rond gelopen te hebben zonder resultaat van een Buidelmees gingen we kijken voor de andere soort die hier ook aanwezig was genaamd Rosse Stekelstaart.  In dit gebiedje zitten er diverse,  ondanks dat deze eenden soort als exoot word beschouwd in Nederland wilde we ze toch fotograferen. We hoefde niet lang te zoeken wat in de grote plas zwommen er minimaal 5 rond die we al zagen. Deze eenden soort duikt ook veel en is net als de Buffelkopeend een Amerikaanse soort . Alleen deze is ooit ingevoerd en word niet als wild bestempeld . Maar ook dit maakt voor ons niet uit en gelukkig wilde er een aantal op de foto. Het was niet gemakkelijk om met deze wind en kou er heerlijk voor te gaan zitten. Na diverse minuten waren we tot het bot koud en hadden rillingen over onze lichaam.

Rosse Stekelstaart man.

Rosse Stekelstaart vrouw.

Rosse Stekelstaart man.
Het zijn echt schitterende eendjes , met hun mooie koptekening en licht blauwe snavel. Met regelmaat was hun stekelige staart ook goed te zien op het moment dat ze doken. Ondanks de kou was het wederom weer genieten van deze gave soort. We zijn nog een klein rondje gaan lopen maar het was echt te koud en besloten naar de auto te gaan. Een maal in de auto en klaar om een lekker bakkie warme choco te drinken zagen we alles opvliegen van de plas en omgeving. Wat vliegt daar voor grote rover, Bam, een gave Zeearend die had besloten eventjes over het gebied te vliegen. Wat een gave bonus is dit. Beide tegelijk sprongen we uit de auto en begonnen foto's te maken in de hoop dat die nog terug kwam vliegen. Maar helaas deze mooie derde kalenderjaar vogel vloog rustig door. Maar gelukkig hadden we wat bewijsplaatjes kunnen maken.

Zeearend ,derde kalenderjaar.
Ondanks dat die niet terug kwam waren we in onze nopjes, want dit hadden wij niet verwacht en was een gave aanvulling aan onze dag. Na onze warme choco die nog klaar stond ,reden wij nog eventjes langs een bepaalde locatie voordat we naar huis zouden rijden. Bij de locatie aangekomen te zijn, hoefde we niet lang te zoeken voordat we hem zagen zitten in het zonnetje. Het was er maar eentje , waarschijnlijk zat zijn of haar partner ergens verstopt. Daar in het heerlijke winter zonnetje zat een mooi Steenuiltje achter het glas. Vrijwel altijd is er een of beide te zien . Een dubbele bonus van vandaag , en tevens onze laatste vogel op de route. Na een paar minuten bekeken te hebben zijn we terug gereden naar huis. Wat een heerlijk extreem koud winter fotodagje was dit .

Steenuiltje in het winter zonnetje.

AWD WANDELING

Vandaag stond op het programma een dagje awd bij Zandvoort. Een geweldig mooi natuurgebied in de duinen van Zandvoort. Het gebied staat ook bekend om zijn grote diversiteit aan vogels, Damherten ,Vossen en vele andere schitterende flora en fauna. Op dit moment zitten er ook zeldzame vogelsoorten genaamd Zwartbuikwaterspreeuw en Klapekster. De dag is veel belovend kwa weer. Heerlijk met zijn tweetjes lekker wandelen in het gebied, Annemieke was er nog niet geweest en voor mij was het al weer jaren geleden dat ik er voor het laatst ben geweest. Toen zaten er ook Zwartbuikwaterspreeuw(en) en nu zit er ook eentje , best wel grappig. Bij aankomst werden we al begroet door een aantal Boomklevers die zaten te roepen. Na een paar honderd meter gelopen te hebben kwamen we aan bij de locatie van de Waterspreeuw. En ja hoor hij was thuis, we zagen hem mooi zitten op een ijzeren constructie van een water doorlaatsysteem. Wel jammer , maar hier gaan we geen foto's van maken want wij vinden dat niks om zo'n mooi beestje op zo'n lelijk ding te zien en te fotograferen. Dus na wat minuten besloten we door te lopen.  Ook wat Glanskopjes en Goudhaantjes zagen we lekker scharrelen in de bomen. Wat verder zagen we een mooie Grote Gele Kwikstaart zijn korstje zoeken langs een van de waterkanaaltjes die het gebied rijk is.  Ook een in de verte hoorde Boomleeuwerik was leuk om te horen. Heerlijk alles is in de voorjaars modus.

Grote Gele Kwikstaart langs een waterkanaaltje aan het scharrelen.

Wat verder op zagen we een rust punt een besloten we eventjes een boterhammetje te eten en een bakkie thee/koffie te nemen. Tijdens het bammetje zagen we ineens een Appelvink voorbij komen en gaan zitten in een struik. Weer een mooie soort die we tevens mooi konden zien. Na ons rust momentje liepen we verder en gingen naar het gebied waar de Klapekster werd gezien. Was even zoeken maar uit eindelijk zagen we hem zitten in een struik. Helaas door een paar ongeduldige mensen vloog die steeds weg. Gelukkig weten wij wel hoe het moet en hoeven wij alleen maar te wachten op het moment dat die terug komt vliegen. Klapeksters/Klauwieren hebben vrijwel altijd vast routes die ze afleggen dus het is een kwestie van geduld. Ons geduld werd beloont en de Klapekster lande redelijk dicht in een struik en konden we hem fotograferen en mooi bewonderen.

Klapekster.

Klapekster.

Na van hem genoten te hebben gingen we weer op pad, maar tijdens onze route terug naar het waterkanaaltje vloog die in eens voor ons uit. Gaaf , heel mooi dicht bij alleen tegen het licht dus niet te fotograferen.  Op het moment kwam er ook een Havik overvliegen waardoor de Klapekster met zijn vleugels ging klapperen. Wat een gaaf moment want dat zie je niet gauw. Nadat de Havik verder vloog ging de Klapekster ook verder het gebied in en uit het zicht.

Havik.

Na vele kilometers gelopen te hebben besloten we terug te gaan richting de uitgang. Het zal nog eventjes duren voordat we daar zijn. Onderweg terug kwamen we nog twee Raven tegen die we eerder ook al zagen vliegen.

Raven.

Waar het gebied echt bekend om is de laatste jaren is de vele Damherten die je echt overal ziet lopen of zitten. Het enige wat we niet gezien hebben zijn Vossen die net als de Damherten de attractie zijn hier. Gelukkig maar , Vossen zien is leuk maar geen Vossen die uit je handen eten.

Damhert.

Damhert.

Inmiddels bij de auto aangekomen en bijna 12 km in onze benen te hebben gingen we lekker terug richting Spijkenisse. We hebben een heerlijk zonnig winters dagje gehad met vele gave momenten en soorten.

 

WINTERPERIODE MET EEN SPRANKJE VOORJAAR

Tijdens een fiets rondje door een park kwam ik op een locatie waar wel eens Waterrallen en IJsvogels zitten. Ik had mijn fiets nog maar net neer gezet of ik hoorde het bekende geluidje al van onze blauwe rakker. Met wat speur werk zag ik hem al zitten , gek genoeg zat die op het zelfde stukje en vrijwel het zelfde takje als een aantal jaar geleden. Toeval of niet dit mannetje bleef lekker zitten in het winter zonnetje. Beetje voor beetje liet hij mij dichter bij komen , en met nog genoeg afstand tussen ons kon ik erbij bij gaan zitten. Kon zo wat mooie plaatjes maken tussen de elzen takken door. Het leuke was dat er al heel veel elzen in bloei kwamen net als vele andere struiken en planten die door de eerste warme prikkelingen al waren gaan bloeien. Een beetje te vroeg gezien dat ze eigenlijk een maandje verder in bloei hadden moeten komen. Net als de planten waren de vogels ook al druk bezig met hun zang en hun partner te zoeken om straks een nieuwe generatie de wereld in te brengen. Het mannetje wat nu voor me zit ziet er goed verzorgt uit, hopelijk komt hij goed de winter door. Met het mooie winterse zonnetje en een sprankje voorjaar van de elzen sprong de heldere blauwe kleur van de IJsvogel er mooi uit. Heerlijk moment om er een paar mooie plaatjes van te maken.

IJsvogel mannetje.

Wat dichter gehaald, IJsvogel mannetje.