Blauwstaart

Blauwstaart

dinsdag 22 mei 2018

REIGER VS EEND



Deze dag eventjes bij de Wolvenpolder wezen kijken. Deze periode is het een drukte van belang voor vele soorten vogels, waaronder weidevogels, eenden en zangers. Iedereen is in de weer om hun eieren uit te broeden of hun jongen veilig groot te brengen. Met nog weinig vegetatie om in te broeden of te schuilen liggen er altijd gevaren op de loer vanuit de lucht,land en water. Zo zag ik dit maal een Blauwe Reiger die druk bezig was om zijn hapje te vinden. Gezien dat er overal jonge vogeltjes liepen en zaten was het gewoon een kwestie van geluk en tijd tot die er eentje zou kunnen verorberen.
Elke ouder vogel deed zijn best om hem weg te houden van hun jongen. De een deed dit met duik vluchten en de andere deed dit met geluid. Sommige hadden gewoon geluk dat het werkte en dat de reiger naar een ander stuk ging. Toch best zielig , maar dit is een onderdeel van de natuur en daar moeten wij ons niet mee bemoeien. Zo zag ik dit een tijd aan en kon wat plaatjes nemen van Kieviten die duikvluchten deden naar de reiger.
Kievit doet een poging om de reiger te verjagen door een duikvlucht te doen.
Reiger trek zich er niks van aan .
Of misschien toch wel,


Door dat de Kieviten vele duikvluchten uit voerde net boven het hoofd, ging hij roepend weg naar de andere kant. Daar geland zag de reiger een nieuwe slachtoffer. Iets verder in het riet stuk zag hij moeder Wilde eend zwemmen met drie pullen. Daar had hij wel trek in. Hij sprong uit het water om vervolgens naast de eenden te lande. Maar moeder eend schakelde gelijk en zwom terug, maar daar bedacht de reiger wat op. Hij sprong weer op om vervolgens weer aan de andere zijde van de eenden te lande. Opnieuw zwom moeder eend weg met haar kroost. De reiger sprong opnieuw uit het water om opnieuw kans te maken op die lekkere zwemmende hapjes. Nu dacht de reiger waarschijnlijk ,nu spring ik er boven op en dan maken ze geen kans meer. Zie nu de foto's .
Er vol boven op.
En gelijk een hap naar de kleintjes doen.
jammer mis poes, en moeder eend komt gelijk in actie
Moeder eend in de aanval.
hoppa.
Hap, zo in zijn kont.
Mama is een pittige eend.
Wegwezen jij,
De kleinere eend doe niet onder voor de grotere reiger.
Zo die is weg, en nu terug naar de kids.


Gelukkig was deze moeder zeer verdedigend en fel om haar kroost te beschermen. Deze Blauwe Reiger ging er dus zonder resultaat vandoor. Maar wat een show was dit , zo dicht bij en zo gaaf om te zien en alles in een fractie van een paar secondes. Gelukkig had deze moeder eend haar jongen nog maar vele andere vallen ten prooi , maar dat is de natuur.





zaterdag 12 mei 2018

OMGEVING PARADOU



Tijdens onze mei vakantie verbleven we twee weken in een huisje in het dorpje Paradou , gelegen aan de voet van de Alpilles zuid Frankrijk. Een schitterende omgeving vol met natuur en oudheden. Vorig jaar hadden we ook de Alpilles bezocht en nu hadden we besloten er weer te gaan verblijven. Opnieuw troffen we het met het weer dat echt super was, af en toe een afkoeling en wat warmte precies wat zuid Frankrijk is in mei. In de twee weken dat we hier verbleven zijn we naar vele dorpjes en natuurgebieden geweest. Overal waar we keken zagen we wel wat moois. Hierbij een klein overzicht kwa foto's die ik genomen heb uit de Alpilles en de omgeving.


Omgeving Orgon.
Roodpootvalk vrouwtje, zelfde plek als afgelopen jaar.
Blauwtje ?


Geel Oranjetipje.
Blauwe Rotslijster.
Diversiteit aan bloemen.


Omgeving Paradou.
Zwarte Roodstaart man. door glas gefotografeerd.
Hop.
Hooibeestje.
Koninginnepage.
Koningspage.
Koninginnepage.
Europese Kanarie.
 Aasgier.
Aasgier.


Bijeneters.
Bijeneter.
nestlocatie, Bijeneters
Bijeneter.
Blauwe IJsvogelvlinder.
Kleine Zwartkop man.
Kleine Zwartkop man.
Vlinderhaft.







Omgeving Massif des Alpilles.
Havikarenden.
Koningspage.
Koningspage.
Cirlgors man.
Egyptische Treksprinkhaan.



vrijdag 11 mei 2018

ZUID FRANKRIJK , AUREILLE EN OMGEVING



Ook dit jaar weer was een bezoek aan het geweldig mooie gebied in de omgeving van Aureille geplant. Aureille ligt aan de voet van de Alpilles en je heb overal mooie wandelroutes die door het gehele gebied kruisen. De flora en fauna van de Alpilles is schitterend ,je krijg er geen genoeg van.
Overal waar je kijk zie en hoor je wat. Een paar dagen geleden was ik al alleen een keertje hier wezen kijken terwijl Annemieke bij het huisje bleef. Nu was de laatste dag van onze vakantie aangebroken dat we hier konden gaan vogelen. S'morgens vroeg zijn we hier naar toe gereden om samen onze heerlijke vakantie hier af te sluiten, want de volgende ochtend zaten we op de terug weg in de auto naar Nederland. Bij het betreden van het gebied hoorde we al diverse soorten zingen waaronder, Kleine Zwartkop, Provençaalse Grasmussen en een Bergfluiter. Eerder van de week had ik hier een Bergfluiter mooi op de foto gekregen.
Bergfluiter.
Bergfluiter.
Bergfluiter.


Heerlijk om dit soort vogels te zien, hier in de omgeving zijn ze algemeen maar bij ons zijn dit zeldzame soorten. Ook een vogelsoort die hier voor komt is de Iberische Klapekster en de Roodkopklauwier. Bij een vlakte konden we ook de Iberische Klapekster bijschrijven , zelfs twee stuks zagen we er. Dit koppeltje bleef wel op grote afstand van ons zitten. Met wat speurwerk zag Annemieke ook twee Wielewalen zitten in de struiken verder op, schitterend. Maar ook deze zaten net te ver weg voor wat plaatjes. Na dit moois besloten we de Alpilles te gaan bewandelen opzoek naar de Havikarend , een geweldige rover die hier broed en zich helemaal thuis voelt in deze bergen.
Onderweg hoorde ik Rode Patrijzen roepen en zingen, het duurde niet lang voordat we ze zagen . Het mannetje zat te roepen op het hekwerk en het vrouwtje liep op het veldje. Gelukkig konden we nog net wat plaatjes maken voordat ze er snel van door gingen.
Rode Patrijs.
Rode Patrijs.


Op een moment zei Annemieke ,een hagedis. Uit mijn ooghoek zag ik de groene rakker langs de vegetatie schieten. Deze geweldige grote Westelijke Smaragd Hagedis bleef gelukkig eventjes stil zitten en kon hier een paar plaatjes van maken, helaas stond mijn overbelichting aan en waren de foto's wat te licht. Thuis heb ik toch een foto nog wat beter gekregen met de belichting.
Westelijke Smaragd Hagedis.


Wat een scherpe oogjes heeft ze toch ,echt top, want niet alleen deze soort scoorde ze. De gehele ochtend zag ze de soorten eerder dan ik, maar het waren ook niet de minste soorten.
Tijdens wat rust onder een boom, konden we overzicht houden over het gebied. Zo konden we nog schitterende soorten bij schrijven zoals diverse Zwarte Wouwen, een grote groep met Wespendieven en een gave Aasgier. Van deze soorten konden we beide nog wat leuke plaatjes maken voordat ze op de termiek verdwenen.
Wespendief man.
Wespendief vrouw.
Zwarte Wouw.
Aasgier.


Wat een soorten lijst hebben we al opgebouwd hier deze ochtend. Na onze thee en hapje liepen we verder naar de berg. Onderweg zagen we nog een groepje Bijeneters overvliegen en een zingende Hop in een kale boom. Maar opnieuw was Annemieke scherp en wees mij op de voorbij gelopen slang die op de grond lag te zonnen. Nog net zag ik de adder weg kruipen en kon alleen zijn staart fotograferen. Balen maar heb hem toch gezien wat het belangrijkste is. We hebben nog geen twee minuten gelopen tot ze weer zei, rover. En ja hoor daar vloog een grote rover.  Dit maal was het de soort waar het gebied bekend om is, de Havikarend. We konden hem zeer goed zien, en maakte wat foto's ondanks dat het met tegenlicht was. Eerder deze week hadden we ze ook al gezien bij het Massif des Alpilles waar een koppel broed, hier broed het andere koppel van de Alpilles.
Wat een mooie soort, afgelopen zagen we ze ook al, maar nu hadden we ook gehoopt om ze te zien en ja hoor dat is gelukt.
Havikarend.



Maar we waren er nog niet, want na deze geweldige soort vond Annemieke nog geen honderd meter verderop de Knaller. Nog geneens bekomen van de Havikarend kwam ze opnieuw met een soort. Een roep, rover!! En ja hoor scherp dat ze was , boven de berg rug zagen we een zeer grote rover vliegen. door de afstand pakte we onze telescopen en richte die op de vogel. Bam, een knaller van een soort. we konden deze vogel al snel bestempelen als een tweede jaars Steenarend. Wat een mega soort voor deze omgeving en onze vakantie. Nu konden we hem gaaf zien cirkelen hoog boven de Alpilles, in vergelijking met die van de Saint Victoire. Dit was de bekroning van onze ochtend en onze afsluiting van onze top vakantie in zuid Frankrijk. Helaas schroefde de vogel steeds meer op en verdween uitzicht. Gelukkig konden we nog wat plaatjes maken waarop je de kenmerken goed kon zien.
Steenarend.


Met deze knaller hebben we al soorten rovers van de omgeving en ons lijstje gezien. Deze Steenarend was wel de verrassing van de vakantie , want deze rover hadden wij hier niet verwacht. We waren wel opzoek geweest naar de rover bij de Mont Ventoux, Gorges de Nesque en bij de Saint Victoire waar we hem wel zagen maar te kort en nog verder weg. Deze vakantie gaat weer de boeken in.
We gaan hier zeker nog terug komen want opnieuw zijn er nog dingen die we graag nog willen zien of herbeleven.
Overzicht foto van het gebied bij Aureille waar de Havikarend zich thuis voelt.