INGEHAALD GENOT

Op 20 september jongsleden werd er bij het slufter depot op de maasvlakte een geweldige ontdekking gedaan door een aantal vogelaars. De vogel die toen ontdekt werd heeft de naam de Rosse Waaierstaart, wat een vondst en dat in mijn eigen regio. Deze vogelsoort komt voor in zowel zuidwest als zuidoost Europa, deze vogel werd door vele bestempeld als een westelijke soort. Voor mij maakt het niet uit welke hoek die vandaan komt het is een genot om zo'n gave vogelsoort te mogen bewonderen en dat op Voorne . Het is de 2e keer dat deze vogelsoort in Nederland wordt gezien, de eerste keer was in  september 2013 in camperduin, helaas kwam ik toen net een dag te laat om hem te zien. De vogel was toen al gevlogen of in een dikke buik van de plaatselijke boerderij kat. Was toen echt balen want het zijn echt schitterende vogels om te zien en zeker als die in Nederland te zien is.  Nu was de herkansing om hem weer te zien, alleen in mijn eigen regio dat moest toch echt goed gaan komen. Ben begin avond samen met Annemieke er snel naar toe gegaan, zij wilde deze gave soort ook graag bewonderen, voor ons beide een lifer in Nederland.  Daar aangekomen was het een drukte van belang van vele vogelaars, gelukkig konden we hem nog net zien voordat die verdween in de dichte begroeiing . Net op tijd dus, de ruim 2 seconde dat we hem gezien hadden was mooi, maar niet echt voldaan. Helaas voor Clements die net aan kwam was het te laat om hem te zien.We besloten de volgende ochtend het opnieuw te proberen, kijken of we hem dit maal beter konden zien en hopelijk ook wat foto's ervan te nemen. De eerste dag waren er ten slotte honderden gave foto's gemaakt door andere.  De volgende ochtend is Clements er vroeg naar toe gereden en had hem van dicht bij op de foto gezet ,echt super dat hij hem ook heeft gezien en vast gelegd, gelukkig was de vogel nog aanwezig. Na een berichtje en belletje zijn Annemieke en ik er weer naar toe gereden. Daar aangekomen stonden er al diverse vogelaars waaronder Remco en Diana te kijken naar het beesie. Dit maal konden we hem langer en wat beter bekijken, Helaas zat die voor de foto nog steeds te ver weg. Maar het was wederom een genot om hem te zien. Nadat Annemieke naar huis is gegaan om te werken ben ik met Remco en Diana mee gereden opzoek naar andere soorten op de maasvlakte. Bij het luzerneveld aangekomen zijn we een rondje gaan lopen over het veld en de greppel. Bij de Brandweerkazerne zag ik ineens een zeldzame Bladkoning foerageren, wat gaaf , blijkbaar gemist door de tientallen vogelaars die rond liepen daar. Voor Remco en Diana was het de eerste Bladkoning die ze zagen en waren super blij. Gauw zijn we er foto's van gaan maken voordat de rest ons door had en het beesie ook zagen. Gelukkig werkte de bladkoning aardig mee en konden hem mooi vast leggen.

Helaas Bleef het niet on opgemerkt ,al snel volgende andere vogelaars bij onze vondst. Na een melding van een Steppekiekendief zijn we naar die locatie gereden, maar helaas was de vogel al gevlogen. Dan toch maar nog even naar de Rosse Waaierstaart aangezien het vlak bij was. Gelukkig kon ik toen pas me eerste bewijsplaatjes maken van deze geweldige soort.  Echt super en voldaan naar huis gegaan.  Twee dagen later zijn Annemieke en ik smiddags er weer heen gereden om te kijken of we betere plaatjes ervan te kunnen maken, hij werd nog steeds gezien . Ook de Steppekiekendief werd in de omgeving nog steeds waargenomen. Gelukkig konden we van de Waaierstaart betere bewijsplaatjes maken ondanks dat die nog redelijke afstand zat, het harde licht en de oplichtende lichte begroeiing maakte het niet makkelijk. De Steppekiekendief zagen we nergens helaas, want dat had ook gaaf geweest.  De volgende dag ben ik met Clements smorgens heel vroeg weer naar de Rosse Waaierstaart geweest aangezien die smorgens heel vroeg iedere keer heel dicht bij werd gezien. Bij aankomst was het gelijk raak, echt wauw wat dicht bij zat die vergeleken met de afgelopen dagen. Alleen kwa foto's was het niks vanwege te weinig licht. Wat mij op viel was dat de vogel er niet mooi meer uit zag, afgelopen paar dagen was er al verandering te zien kwa verenkleed. Nu zag de vogel er echt slecht uit , een zeer slecht onderhouden verenkleed en weinig energie. Een gezonde vogel houd zijn verenkleed op en top wat van levensbelang is . Deze vogel is ziek en verzwakte en heeft waarschijnlijk niet lang te leven.  Echt zonde van zo'n gave soort , hopelijk doet het aankomende zonlicht en warmte hem veel goeds. We besloten wat rond te rijden voor de maasvlakte. Onderweg kwamen we een mooie Blonde Buizerd tegen die opzoek was naar wat lekkers.

Na wat rond gesnuffeld te hebben , vonden we niet echt wat spannends en besloten we terug te gaan naar de Rosse Waaierstaart. Inmiddels was de zon aardig op sterkte gekomen. Daar aangekomen was het een drukte van belang en zat de vogel dicht bij op het muurtje. Gelukkig kon ik dicht bij het hek staan en hem mooi vast leggen. Maar helaas daar was echt alles mee gezegd , ondanks de close up foto's was ik echt bezorgt over de vogel. Het was echt een aflopende zaak, al geruime tijd met de ogen dicht in het open , slecht verenkleed, wankelend, echt een kant en klare prooi voor een rover mits die niet zelf bezwijkt . Ondanks een ingehaald genot was het ook dubbel om te zien dat het eind van deze schitterende vogelsoort eraan kwam. Genoten heb ik zeker van je , ik heb je mooi kunnen bewonderen en vast kunnen leggen, met mij honderden andere liefhebbers. Maar blijkbaar was je tijd aangebroken om afscheid te nemen helaas ver weg van je eigen omgeving.  De volgende dag werd de vogel ook niet meer gevonden, of zelf gestorven of gediend als prooi voor een rover.  Gelukkig heb ik mooie aandenken van deze schitterende vogelsoort, echt een genot om zien.